Mahfi Eğilmez’den postalların gölgesinde liyakat ve ahlak dersleri

HAKSÖZ HABER

Mahfi Eğilmez, Özal döneminin “liyakatli”, “dürüst” ve “devlet terbiyesi almış” teknokratlarını överken, bu yapının ardındaki askerî düzeni ve onun disiplinini erdem diye sunmaktan çekinmiyor. Ama açık konuşalım: Bu yazı nostalji falan değil, düpedüz postallı düzenin, militarist tahakkümün güzellemesidir.

Eğilmez’in methettiği o teknokratlar, halka rağmen şekillenen devlet aklının sadık memurlarıydı. Militarist düzende bu tipler en çok kazanan, en az bedel ödeyen konformistlerdi. Toplumun üzerine kabus gibi çöken; ekonomik, sosyal ve siyasal alanda derin yaralar açan militarizm sayesinde palazlandılar. Şimdi dönüp “liyakat” ve “ahlak” nutukları atıyorlar. Oysa övdükleri o rezil düzenin gerçek adı yasak, inkâr ve işkenceydi.

Başörtüsünden dolayı kapıda bırakılan öğrenciler, İslami kimliğinden ötürü her türlü zulme uğrayan Müslümanlar, faili meçhullerde yitip giden gençler, yakılan köyler, yasaklanan kimlikler… Bu mu disiplin? Bu mu devlet terbiyesi? Eğilmez gibi isimler, halkın yaşadığı bu kabusu görmezden geliyor. Çünkü o karanlık düzenin nimetlerinden bolca yararlandılar. Düzen çöktükçe konfor alanları da eridi. Şimdi “eski günler” diyerek vesayetin soğuk gölgesine sığınıyorlar.

Hala ısrarla askeri terbiye mottolu vesayeti ahlaki üstünlük gibi sunmak, halkı hor gören, sivil siyaseti küçümseyen bir kastın ruh halidir. Bu ruh hali, milletin değil ülkeyi korku tüneline sokmayı önceleyen jakoben bir anlayışın devamıdır. O anlayış bu ülkenin anasını ağlattı. Bu topraklarda sadece darbe değil, darbeyi alkışlayan, onun gölgesinde palazlanan teknokratik zümrede de büyük yıkım yarattı.

Bu bağlamda Mahfi Eğilmez’in yazısı bir anı değil, bir niyet beyanıdır. Vesayeti temize çekme ve yeniden meşrulaştırma arzusundan ilham almaktadır. Ama bu halk o günlere dönmez. Postallarla terbiye edilmiş bir ahlakın, halka verecek ne adalet ne de liyakat dersi vardır.

Politik duruşu müzmin muhalifliğe dönüştüren, her ne olursa olsun atılan adımı zıttıyla eleştiren, enflasyon düşse de eleştiren çıksa da eleştiren, yalnızca hükümetin görüşünün tersini olumlayan Eğilmez’in liyakattan bahsediyor oluşu da ayrı bir mesele. Anlaşılan o ki “askeri disiplin” kökenli “yüksek ahlak” Eğilmez’e uğramamış!